Turkish Studies Economics, Finance and Politics, vol.13, no.30, pp.51-62, 2018 (Peer-Reviewed Journal)
Profit is an issue that is associated with cost and volume regarding
managerial accounting. The profit margin indicates the proportional
relationship between sales and profits. There are internal and external
factors that may have impacts on the profit margin of enterprises.
Internal factors have characteristics that can be managed by the
enterprise, whereas external factors have the effects that stem from nonbusiness market conditions. Companies can be separated into two
groups as having high-profit margins and low-profit margins. Tourism
companies can also be evaluated within these two categories according
to the service they offer. This study aims to investigate the determinants
of profit margin in tourism companies. The accommodation and
food/beverage companies operating in the NACE (The Statistical
Classification of Economic Activities in the European Community) 2/I
sector constitutes the sample of this study. In the relevant sample, the
data of profit margin, current ratio, financial leverage ratio, total asset
size and number of employees obtained from 334 tourism companies in
21 different countries are used. The study period is determined as from
2007 to 2016 covering the largest data set. The results obtained from this
study, in which various econometric analyses(the fixed effects model and
the random effects model) are conducted, not only determine the factors
that would affect the profit margin for tourism companies but also reveal
what is required for them to become more profitable. According to the
analysis results, it is detected that the current ratio and the asset size
positively affects the profit margin whereas the financial leverage ratio
and the number of employees negatively affects the profit margin for the
sample companies. Upon evaluating the results obtained from the study
regarding tourism enterprises, it is suggested that enterprises should
invest in current assets, increase their equity-based growth in order to
benefit from the economies of scale, and increase the number of
employees by maintaining employee productivity.
Kâr, yönetim muhasebesi açısından bakıldığında maliyet ve hacim
ile ilişkilendirilen bir konudur. Kâr marjı ise satışlar ile kâr arasındaki
oransal ilişkiyi göstermektedir. Kâr marjı üzerinde etkili olabilen içsel ve
dışsal faktörler bulunmaktadır. İçsel faktörler işletme tarafından
yönetilebilen özelliklere sahipken, dışsal faktörler, işletmeye ait olmayan
piyasa koşullarından kaynaklanan etkilere sahiptir. İşletmeler kendi
içerisinde yüksek kâr marjlı ve düşük kâr marjlı işletmeler olarak ikiye
ayrılabilirler. Turizm işletmeleri de sundukları hizmete göre bu iki
kategori içerisinde değerlendirilebilir. Bu çalışmanın amacı turizm
işletmelerinde kâr marjının belirleyicilerinin araştırılmasıdır. NACE
(Avrupa Topluluğunda Ekonomik Faaliyetlerin İstatistiki Sınıflaması) 2/1
sektöründe faaliyet gösteren konaklama ve yiyecek/içecek işletmeleri bu
çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. İlgili örneklemde, 21 farklı
ülkeden toplam 334 turizm işletmesine ait cari oran, finansal kaldıraç
oranı, toplam aktif büyüklüğü ve çalışan sayısı verilerinden
yararlanılmıştır. Çalışmada en geniş veri setini kapsayacak şekilde 2007
ile 2016 yılları arasındaki veriler kullanılmıştır. Panel sabit ve panel
rastsal etkiler modellerinin uygulandığı bu çalışmadan elde edilen
sonuçlara göre; cari oranın ve aktif büyüklüğünün örneklemde yer alan
işletmeler için kâr marjını pozitif, finansal kaldıraç oranının ve çalışan
sayılarının ise kâr marjını negatif yönde etkilediği tespit edilmiştir. Bu
çerçevede çalışmadan elde edilen sonuçlar turizm işletmeleri açısından
değerlendirildiğinde; işletmelerin dönen varlıklara yatırım yapmaları,
ölçek ekonomilerinden yararlanmak amacıyla öz kaynak temelli olarak
büyümeleri, çalışan sayısını arttırırken çalışan verimliliğini de
değerlendirmeleri gerekmektedir.