Bu çalışmada; dünyada birçok ülkede uygulanan ve 2000’li yıllardan itibaren sayıları hızla artış gösteren Ulusal Varlık Fonları hakkında genel bilgiler sunulmaktadır. Fon büyüklüğü açısından ilk üç sırada yer alan Norveç, Abu Dabi, Çin örneklerine yer verilmekte, Azerbaycan ile kısa süre önce kurulan Türkiye Varlık Fonu  incelenmektedir. Verilen örnekler incelendikten sonra Türkiye Varlık Fonu ile geleneksel varlık fonları amaç ve kaynaklar açısından karşılaştırılarak, benzerlik veya farklılıkları saptamaya çalışılmıştır. Ulusak Varlık Fonları genel olarak, cari fazla, bütçe fazlası, doğal kaynaklar ile özelleştirme gelirlerinin büyük bir bölümünü gelecek nesillere aktarmak ve genellikle fon fazlalarını yurt dışında yatırım yaparak değerlendirmek amacıyla kullanılan kamu tasarrufları olarak ifade edilmektedir. Dünyadaki varlık fonu örnekleri incelendiğinde; Azerbaycan, Abu Dabi ve Norveç petrol gelirleriyle fona kaynak oluştururken, Çin emtia dışı kaynaklardan elde edilen gelirlerle fona kaynak oluşturmaktadır. Türkiye ise özelleştirme gelirleri ve kamuya ait gelirlerle fona kaynak sağlamaktadır. Fon kaynakları açısından Ulusal Varlık Fonunun %57’lik kısmı petrol ve gaz gelirlerine %43’lük kısmı ise emtia dışı gelirlere dayanmaktadır. Sonuç olarak, kısa süre önce kurulan Türkiye Varlık Fonu, Türkiye’nin 2023, 2053 ve 2071 hedeflerine ulaşabilmesi, dev projelerini gerçekleştirebilmesi, ülkenin kalkınması ve gelişmesi açısından önemli fırsatlar sunacaktır. Ayrıca Türkiye Varlık Fonu’nun etkin işleyişinin sağlanabilmesiyle uluslararası yatırımcıların Türkiye’ye yatırım yapması ve elde edilen gelirlerle Türkiye ekonomisinin büyümesine katkıda bulanacağı düşünülmektedir.