SEYRANİ'NİN ŞİİRLERİNDE SEVGİLİNİN VASIFLARI


Creative Commons License

Bayram Ş.

1. ULUSLARARASI DEVELİ- AŞIK SEYRANİ VE TÜRK KÜLTÜRÜ KONGRESİ, Kayseri, Turkey, 04 October 2018, vol.1, pp.106-127

  • Publication Type: Conference Paper / Full Text
  • Volume: 1
  • City: Kayseri
  • Country: Turkey
  • Page Numbers: pp.106-127
  • Kayseri University Affiliated: Yes

Abstract

Aşk teması, şiir türünün en rağbet gören konularındandır. Aşk temalı şiirlerin merkez/ana karakterini ise

sevgili oluşturmaktadır. Bu metinlerde sevgilinin bazen fizikî güzelliklerine bazen de karakteristik vasıflarına

değinilmektedir. Bu anlatımlarda teşbih ve mübalağa sanatlarına sıklıkla başvurulmaktadır.

Sevgili; Türk şiirinin her cephesinde (Divan şiiri, halk şiiri ve çağdaş şiir) ana unsurlardan biri olmuştur.

Halk şiirinin usta sanatçılarından olan Seyrânî de şiirlerinde aşk ve sevgili konularına yer vermiştir. Bu

eserlerinde, bazen gerçek bir sevgiliye bazen de hayalî bir sevgiliye seslenirken, dinî şiirlerinde ise ilahî aşkı

işler. İlahî aşkı ele aldığı şiirlerinde sevgili, Allah’ı temsil eden bir karakter olarak karşımıza çıkar.

Bu çalışmada, Seyrânî’nin şiirlerinde sevgiliye dair hem fizikî güzellik unsurları hem de sevgilinin

karakteriyle ilgili bazı vasıflara değinilecek, bu hususlarla ilgili beyitlerle örneklendirilerek incelenecektir.