Semitik Dinlerde Mekânın Kutsallaşması Sürecinin Morfolojik Tasnifi


Creative Commons License

Tural M.

1. Türkiye Dinler Tarihi Kongresi, Ankara, Türkiye, 29 - 30 Eylül 2023, cilt.2, ss.68-82

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Cilt numarası: 2
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.68-82
  • Kayseri Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Semitik kelimesi, Sami kökenli toplulukları ifade etmektedir. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam dini neşet ettikleri toprakların dışına ulaşmış ve geniş kitlelerce kabul görmüş semitik dinlerdir. Kutsal mekânlar, üzerinde kutsalın tezahür (Theofani) ettiğine ve tekrar tecrübe edilebileceğine inanılan yerlerdir. Kutsal mekânları morfolojik açıdan ikiye ayırmak mümkündür. İlki, kutsal olduğuna inanılan dağ, vadi veya nehir gibi doğal mekânlardır. İkincisi ise mabet, sunak veya ölü anıtı gibi insan tarafından imar edilmiş yapılardır.

Kutsal mekânların işlevleri gibi bu mekânlara atfedilen kutsiyet dereceleri de farklılık gösterebilmektedir. Peygamberler tarafından kutsalın ilk tecrübe edildiği mekânlar ve bizzat peygamberler tarafından inşa edilen yapılar en kutsal olanlarıdır. Ardından peygamberlerin arkadaşları ve daha sonraki dönemlerde yaşamış olan diğer dini kişilikler tarafından inşa edilmiş mabetler gelmektedir. Kutsiyet atfı en alt sırada yer alan yapılar ise kutsal olmayan sıradan kişiler tarafından ve kutsal olmayan herhangi bir mekânda inşa edilmiş olan mabetlerdir. Bu yapılar, banilerinin özelliğinden veya bulundukları konumdan dolayı değil sadece mabet oluşlarından dolayı kutsal mekân olma özelliği kazanmışlardır. Ancak bu yapıların dahi inşası veya onarımı sıradan herkes tarafından yapılabilecek bir iş değildir. Dinî kurallar çerçevesinde belirlenmiş bazı özelliklere sahip olmayan kişiler tarafından bu yapıların inşa edilmesine müsaade edilmez. Bu yapıları inşa edecek olanların veya finansörlerin de bazı özelliklere sahip olması gerekmektedir. Zira mabetler, kutsalla yakınlaşmanın gerçekleştiğine inanılan yerlerdir ve mekânın kutsiyetini zedeleyebilecek maddi veya manevi açıdan kirli bir malzemenin kullanılması yasaklanmıştır.

Semitik dinlerdeki kutsal mekânlar üzerine yapılan bu çalışmada, belge tarama tekniğiyle elde edilen veriler doğrultusunda Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam dinindeki bazı kutsal mekânlar fenomenolojik açıdan Karşılaştırmalı Dinler Tarihi yöntembilimi çerçevesinde incelenmiş ve ulaşılan bilgiler doğrultusunda mekânın kutsallaşması sürecine dair morfolojik bir tasnif yapılmıştır.