Tarihsel süreçte Hıristiyanlarla Müslümanların ilişkileri farklı mahiyetlerde süregelmiştir. Geniş bir zaman dilimini kapsayan bu süreç içerisinde özellikle 12. ve 13. yüzyıllar da yaşananlar dikkat çekicidir. Papalık ve Bernard of Clairvaux, haçlı seferleri sırasında İslam ve onun peygamberi Muhammed’e karşı olumsuz bir yaklaşım tarzı sergilemiştir. Onların benimsemiş oldukları bu tavrı belki de en güzel şekilde ifade edecek olan kavram antagonizmdir. Peter the Venerable ise bu konuda daha farklı bir yaklaşım tarzı sergilemiştir. O, Müslümanlara karşı kin, baskı ve nefret yerine sözler, akıl ve sevgi ile yaklaşılması gerektiği hususuna vurgu yaparak konuyu daha nesnel bir hale dönüştürmek istemiştir. Peter’in sözü, aklı ve sevgiyi teşvik eden bu daveti Francis of Assisi ile yeni bir boyut kazanmıştır. O Müslüman dünyaya doğru misyoner faaliyetlerin başlamasında anahtar bir figür olarak önemli bir rol oynamıştır. Bu yüzden bazı araştırmacı ve akademisyenler tarafından o, insan özgürlüğünün bir modeli, barışçıl haçlı savaşçısı, hatta Müslümanların dostu olarak isimlendirilmiştir. Fakat böyle düşünmeyen diğer araştırmacılara göreyse o, Müslümanların dostu değil, onların dönüştürülmesi için bir modeldir. Bunların dışında Thomas Aquinas ise bilimsel açıdan misyonerlik faaliyetleri ile meşgul olmuş, Müslümanlara ve İslam’a karşı o da olumsuz bir tavır sergilemiştir. Bu makalenin amacı Bernard of Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi and Thomas Aquinas’ı merkeze koyarak Orta Çağ Hıristiyanlarının İslam dinine ve Müslümanlara olan bakışları analiz etmektir.