Gazi Mühendislik Bilimleri Dergisi, vol.3, no.1, pp.11-19, 2017 (Peer-Reviewed Journal)
In this study, the effects of different drill geometries and cutting parameters on tool wear and
chip formation forms are investigated. It has been observed that for 100 different combinations
of 16 different combinations with different geometry sets and different cutting parameters, which
parameters affect tool wear and chip formation form. In experimental studies, two sets of
geometry commonly used in the industry and two original drill geometries developed in this
study were used. The drills are 10mm diameter, two-spindle, helical and solid cementitious
carbide. As the workpiece, GGG50 spheroidal graphite cast iron material was selected. For
experiment design, a Taguchi Test Design was created with three different control factors of four
levels, geometric form of cutter, cutting speed and feed amount. When the test results were
evaluated, radial wear and outer corner wear were observed in all tools, but radial wear was
generally increased with progressive increase.
Bu çalışmada, farklı matkap geometrileri ve kesme parametrelerinin takım aşınması ve talaş
oluşum formlarına etkisi incelenmiştir. Farklı geometrilere sahip takımlar ve farklı kesme
parametreleri ile 16 farklı kombinasyon için 100 deney tekrarı yapılarak hangi parametrenin
takım aşınması ve talaş oluşum formuna etki ettiği gözlemlenmiştir. Deneysel çalışmalarda
endüstride yaygın olarak kullanılan iki takım geometrisi ile bu çalışma kapsamında geliştirilen
özgün iki matkap geometrisi kullanılmıştır. Matkaplar, 10mm çapında, iki ağızlı, helisel ve
yekpare sementit karbür özelliklerindedir. İş parçası olarak, GGG50 küresel grafitli dökme demir
malzeme seçilmiştir. Deney deseni için matkabın geometrik formu, kesme hızı ve ilerleme
miktarı olmak üzere dörder seviyeli üç farklı kontrol faktörü ile bir Taguchi Deney Tasarımı
oluşturulmuştur. Deney sonuçları değerlendirildiğinde, bütün takımlarda radyal ağız aşınması ve
dış köşe aşınması gözlemlenirken, ilerlemenin artmasıyla genellikle radyal ağız aşınmasının da
arttığı görülmüştür.