The Judicial Structure Process in the Torah and Dichotomous Analysis of the Concept of Justice

Creative Commons License

Tural M.

Uluslararası İslâm Medeniyeti Bağlamında Adalet Sempozyumu, Kayseri, Turkey, 7 - 08 November 2024, vol.1, no.52115, pp.392-414

  • Publication Type: Conference Paper / Full Text
  • Volume: 1
  • City: Kayseri
  • Country: Turkey
  • Page Numbers: pp.392-414
  • Kayseri University Affiliated: Yes

Abstract

This study was conducted from a phenomenological perspective in line with the information provided in the Torah. First, the establishment of the state of the Israelites, the formation of the legal institution in Israeli society, and the judge-administrator relationship in terms of the history of the Israeli state were described. In this context, in line with the information provided in the Torah, the foundations of the judicial structure in Israeli society were first laid during the time of the Prophet Moses. The tribes of Israel were structured according to the decimal system. Tribal leaders were also judges. In the following years, upon the request of the Israeli people, a monarchical order was adopted. The legal rules commanded by the Torah prevent the social structure of Israeli society from deteriorating, and thanks to these rules, social unity is achieved. For example, shelter cities were built so that those involved in murder would not be killed without trial. Thus, blood feuds between tribes were prevented. In addition, regulations were made in areas such as the law of obligations and civil law to ensure unity and solidarity. Secondly, in line with the information provided in the Torah, a dichotomous analysis of the concept of ‘justice’ was made in order to understand the concept of ‘justice’. In this context, the concepts of ‘cruelty’ and ‘mercy’, which are related to the concept of ‘justice’, have been used. Justice, in its most general definition, is giving a person what he/she deserves (reward/punishment). As long as a person believes that he/she gets what he/she deserves, he/she will not lose his/her sense of fairness. However, when a person is given less than the reward he/she deserves or more than the punishment he/she deserves, the person will think that his/her rights have been violated. In this context, the concept of ‘cruelty’ is the opposite of the concept of ‘justice’. However, giving a person more reward than he/she deserves or giving a person less punishment than he/she deserves, in other words, forgiving the person, is also an indicator of mercy. In this context, in order to fully understand the concept of ‘justice’ from a dichotomous perspective, the concept of ‘mercy’, which is complementary to the concept of ‘justice’, should also be taken into consideration. Because, as much as moving away from justice against a person is cruelty, moving away from justice in favor of a person is mercy to the same extent. 

Bu çalışmada; Tevrat’ta verilen bilgiler doğrultusunda, Fenomenolojik bir bakış açısıyla, İsrailoğullarının kabileden devlete geçiş aşaması, İsrail toplumunda hukuk kurumunun oluşum süreci ve İsrail devlet tarihi açısından hâkim-idareci ilişkisinin tasviri yapılarak adalet kurumunun yapılanma sürecinin tipolojik tasnifi yapılmıştır. Bu bağlamda, Tevrat’ta verilen bilgiler doğrultusunda, hukuk mekanizması ile ilgili olarak; İsrail toplumunun adli yapılanmasının temellerinin ilk olarak Musa peygamber döneminde atıldığı, ondalık sisteme göre yapılandırılan İsrail kabilelerinin başlarına yönetici vasfına haiz hakimlerin atandığı ve ilerleyen dönemde İsrail halkının talebi üzerine monarşik yapıya geçildiği görülmüştür. İsrail toplumunun sosyal yapısının bozulmasını engellemek, birlikteliğin devamını sağlamak, dayanışmayı artırmak ve hukuk kurumunun işleyişinin kesintiye uğramasının önüne geçebilmek için bazı uygulamaların İsrail oğulları tarafından tesis edilmesinin Tevrat tarafından emredildiği müşahede edilmiştir. Kabileler arasında kan davasının çıkmasını önlemek için sığınak şehirler oluşturulmuş ve yargılama yapılmadan infaz aşamasına geçilmesine engel olunmuştur. Ayrıca birlikteliğin sağlanması ve toplumsal dayanışmanın yaygınlaşması için borçlar hukuku ve medeni hukuk gibi alanlarda bazı düzenlemeler yapılmış ve bu kurallara uyulması dinî bir zorunluluk haline getirilmiştir. Ayrıca, Tevrat’ta verilen bilgiler doğrultusunda, ‘adalet’ olgusunun anlaşılabilmesi için ‘adalet’ kavramının dikotomik analizi de yapılmıştır. Bu bağlamada, ‘adalet’ olgusu ile ilişkili olan ‘zulüm’ ve ‘rahmet’ kavramlarından yararlanılmıştır. Adalet, en genel tanımıyla kişiye hak ettiği şeyin (ödül/ceza) verilmesidir. Kişi, hak ettiğini bulduğuna inandığı sürece hakkaniyet duygusunu yitirmeyecektir. Ancak kişiye hak ettiği ödülden daha azı verildiğinde veya kişiye hak ettiği cezadan daha fazlası verildiğinde, kişi hakkının yendiğini düşünecektir. Bu bağlamda ‘zulüm’ kavramı, ‘adalet’ kavramının zıt anlamı olmaktadır. Ancak kişiye hak ettiğinden fazla ödül verilmesi veya hak ettiğinden daha az ceza verilmesi yani kişinin affedilmesi de merhametin göstergesi olmaktadır. Bu bağlamda dikotomik açıdan ‘adalet’ olgusunun tam olarak anlaşılabilmesi için ‘adalet’ kavramının tamamlayıcısı olan ‘rahmet’ kavramının da dikkate alınması gerekmektedir. Zira kişinin aleyhine adaletten uzaklaşmak ne kadar zulüm ise kişinin lehine adaletten uzaklaşmak da o derecede rahmet olmaktadır.